Web Analytics Made Easy - Statcounter

پال کروگمن، متفکر سرشناس آمریکایی، چند روز پس از ترور شهید سلیمانی، در روزنامه نیویورک‌تایمز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، را یک «قلدر» توصیف کرد و نوشت ترور سلیمانی نتیجه معکوس دارد.

سرویس جهان مشرق - «پال کروگمن[۱]» اقتصاددان و متفکر آمریکایی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۸ است. او استاد دانشگاه و ستون‌نویس نشریه‌ی نیویورک‌تایمز است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حوزه‌ی اقتصاد و تجارت بین‌الملل بسیار شاخص است و برخی از مقالات او مورد ارجاع مکرر دانشمندان هستند. از لحاظ سیاسی یک لیبرال است و مقالات متعدد او در نیویورک‌تایمز، اکونومیست و نشریات معتبر دیگر، خوانندگان بسیاری دارند. بسیاری از سیاستمداران آمریکایی، از جمله هیلاری کلینتون، برنی سندرز، و دونالد ترامپ را مورد انتقاد قرار داده است. تنها سه روز پس از ترور سردار سلیمانی توسط نیروهای آمریکایی، یعنی در تاریخ ۶ ژانویه‌ی ۲۰۲۰ (۱۶ دی‌ماه ۱۳۹۸) کروگمن مقاله‌ای با عنوان «ترامپِ شاخ‌وشانه‌کش باز هم شکست می‌خورد[۲]» در نشریه‌ی نیویورک‌تایمز منتشر کرد. در ادامه، خلاصه‌ای از این مقاله آمده است.

گزارش «پال کروگمن» اقتصاددان و متفکر آمریکایی برنده‌ی نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۸، در روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز درباره‌ی ترور سردار سلیمانی توسط نیروهای آمریکایی و شکست سیاست‌های ترامپ در قبال ایران (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› پژوهشکده مجلس عوام بریتانیا پاسخ می‌دهد: چرا آمریکا سردار سلیمانی را ترور کرد؟

›› غیرقانونی، عجولانه و خودسرانه: محکومیت ترور شهید سلیمانی در گزارش سازمان ملل

مقاله‌ی کروگمن در نشریه‌ی نیویورک‌تایمز تنها چند روز پس از ترور سردار سلیمانی نگاشته شده و حاکی از خشم قشر روشنفکر آمریکا از این اقدام خشونت‌آمیز است. کروگمن معتقد است بیش‌تر بحران‌های بین‌المللی به خروش یک ملت برای حمایت از وطن خویش می‌انجامد. ترور قاسم سلیمانی توسط دولت آمریکا نیز چنین خروش ملی‌ای را پدید آورده است، اما نه برای مردم آمریکا، بلکه برای مردم ایران! به بیان دیگر «این اقدام ترامپ برای تحقیر کشوری دیگر، مانند تمام اقدامات دیگرش نتیجه‌ی عکس داشت.»

بخشی از مصاحبه‌ی «جان کری» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا در دولت باراک اوباما، با شبکه‌ی «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» درباره‌ی ترور شهید سلیمانی توسط دولت دونالد ترامپ [دانلود]

در همین‌باره بخوانید:

›› جان کری: ترور سلیمانی ارزشش را نداشت

›› دیپلمات آمریکایی: سلیمانی برای مردم خاورمیانه مقدس بود

پال کروگمن

کروگمن می‌نویسد ترامپ، مانند لیندسی گراهام[۳]، بر این باور است که دولت‌های خارجی را می‌توان با شاخ‌وشانه کشیدن یا ارعاب به‌راحتی به زانو درآورد. اما این سیاست به‌وضوح غلط است چراکه هر بار نه‌تنها دولت‌های مورد خشم را ضعیف‌تر نمی‌کند، بلکه آن‌ها را قوی‌تر نیز می‌کند. ترامپ در قبال کره‌ی ‌شمالی، کانادا، و چین نیز دچار چنین اشتباهی شده است. در خصوص چین، ترامپ وارد جنگ تجاری شد، اما در انتها شاهد رشد اقتصاد چین و تمسخر بیش‌تر ترامپ بودیم.

اما سؤال این‌جاست که چرا سیاست ارعاب محکوم به شکست است؟ و چرا ترامپ بر آن اصرار دارد؟ یک پاسخ محتمل این است که ترامپ، مانند بسیاری از سیاستمداران دیگر آمریکایی، فکر می‌کند تنها آمریکا کشور است و کشورهای دیگر اصالت واقعی ندارند؛ فقط مردم آمریکا برای افتخار کشورشان بذل مال و جان می‌کنند و مردم دیگر نقاط دنیا چنین احساساتی ندارند. کروگمن در ادامه‌ی مقاله‌اش می‌نویسد: «از خودتان بپرسید اگر یک قدرت خارجی با ادعای این‌که دست‌های دیک چنی[۴] به خون صدها هزار عراقی آلوده است، او را ترور می‌کرد، آمریکایی‌ها چه عکس‌العملی نشان می‌دادند؟» نکته‌ی مورد توجه کروگمن این است که هیچ دولت خارجی‌ای حق ندارد با چنین ادعاهای موهومی دست به قتل نیروهای رسمی یک دولت دیگر بزند، و این امر برای همه یکسان است.

مستند «جنگ سایه» درباره‌ی نقش شهید سلیمانی در پیروزی ایران در مبارزه با آمریکا بر سر کنترل خاورمیانه [دانلود با حجم ~ ۲۰۰ مگابایت]

در همین‌باره بخوانید:

›› «اریک پرینس» کیست؟ / مزدور ارشد آمریکایی و طراح ترور شهید سلیمانی

›› «جک کین» نظامی آمریکایی و متهم پرونده ترور شهید سلیمانی کیست؟

کروگمن می‌نویسد: «باید پذیرفت که آمریکا برای چند دهه نقشی کلیدی در جهان ایفا می‌کرد؛ همواره مدافع قانون و حقوق بود و گاهی در تغییر رژیم‌های فرامرزی مؤثر واقع می‌شد. البته بخشی از این نقش ویژه‌ی آمریکا بر دوش اقتصاد برتر و قدرت نظامی آمریکا بود. ما در نهادهای بین‌المللی مانند ناتو یا سازمان تجارت جهانی بازیگر برجسته‌ای بودیم، اما متأسفانه ترامپ توجه نمی‌کند که در همه‌ی این موارد آمریکا فقط نقش اول را در میان بازیگرانِ هم‌ارز داشت. ضمن این‌که امروز برتری اقتصادی آمریکا نیز در سایه‌ی چین دیگر مصداق ندارد.»

«نبیل خوری» دیپلمات آمریکایی، ضمن تأکید بر این‌که شهید سلیمانی برای مردم خاورمیانه مقدس بود، می‌گوید ادعای ترامپ درباره‌ی «تهدید قریب‌الوقوع» سردار سلیمانی برای آمریکایی‌ها، مطلقاً دروغ بوده است. [دانلود]

در همین‌باره بخوانید:

›› روایت مستند آمریکایی از نقش حاج قاسم در «جنگ سایه» با آمریکا

البته «آمریکا به عنوان یک هژمونی جهانی همواره در مسیر حق نبود و اقدامات فاجعه‌بار بسیاری انجام داد» ، اما به خاطر نقش برجسته‌اش در قانون‌خواهی تا اندازه‌ای مورداعتماد بود. به طور ویژه، آمریکا هرگز به متحدان خود برای مسائل خرد سیاسی خیانت نمی‌کرد. اما ترامپ تمام این سرمایه را به باد داده است. امروز «آمریکا یک قلدرِ خودخواه و بزرگ است که فقط توهم شکوه دارد و به اندازه‌ای که خودش فکر می‌کند، قوی نیست.» ما به متحدان خود خیانت می‌کنیم؛ از جنایت‌کاران جنگی تقدیر می‌کنیم[۵]؛ و در اقتصاد بی‌رحم شده‌ایم. سخنان رئیس‌جمهور ما، با بیش از ۱۵۰۰۰ دروغ، دیگر مورد اعتماد هیچ‌کس نیست.

«ادوارد گلگر» فرمانده‌ی یگان ویژه‌ی نیروی دریایی آمریکا در جریان اعزام سال ۲۰۱۷ به عراق. گلگر از سوی زیردستانش به انجام جنایات متعددی در مأموریت آن سال خود در عراق متهم شده بود. از جمله‌ی این اتهامات، «قتل اسیر» بود که مصداق «جنایت جنگی» به شمار می‌رود. با این وجود، گلگر نهایتاً از اکثر اتهامات خود تبرئه شد و نه‌تنها به سزای اعمالش نرسید، بلکه عملاً جایگاه یک قهرمان را پیدا کرد. (+)

کروگمن در خصوص ترور سردار سلیمانی نیز می‌نویسد: باید گفت دولت ترامپ متحمل نتایج بسیاری بدی شد. نظام ایران بیش از پیش تقویت شد؛ عراق ما را به چشم دشمن دید؛ و هیچ نهادی از ما حمایت نکرد. این نتیجه‌ی «خیانت به دوستان و هدر دادن تمام اعتبار» ماست.

توضیحات «نبیل خوری» دیپلمات آمریکایی درباره‌ی اشتباه محاسباتی دولت ترامپ در ترور شهید سلیمانی و پاسخ این سؤال که آیا آمریکا با این ترور به نتیجه‌ی مدنظرش خواهد رسید یا نه [دانلود]

در همین‌باره بخوانید:

›› پاسخ اکونومیست به یک سؤال: آیا آمریکا با ترور شهید سلیمانی به اهدافش رسید؟

›› اذعان پژوهشکده انگلیسی: راه سردار سلیمانی حتی بعد از ترورش ادامه دارد

[۱] پل کروگمن لینک

[۲] Trump the Intimidator Fails Again Link

[۳] Lindsey Graham، سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی که به جنگ‌طلبی افراطی و حمایت از سیاست مداخله‌گرایانه‌ی آمریکا مشهور است. گراهام چند مأموریت در عراق و افغانستان داشته است و نسبت به ایران رویکرد مثبتی ندارد. وی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ رئیس کمیته‌ی قضایی سنای آمریکا بود.

[۴] Dick Cheney، سیاستمدار آمریکایی که سابقه‌ی تصدی وزارت دفاع (۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳) و معاونت اول رئیس‌جمهور (در دوران جورج بوش پسر، ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹) را در کارنامه دارد و یکی از منتقدان جدی سیاست‌های اوباما محسوب می‌شد.

[۵] اشاره‌ی نویسنده به ماجرای ادوارد گَلگِر (Edward Gallagher) جنایت‌کار جنگی‌ای است که مورد عفو و دل‌جویی قرار گرفت. گلگر سال ۲۰۱۸ متهم به قتل وحشیانه و گرفتن عکس با جنازه‌ی یکی از زندانیان داعشی شد. اما سال ۲۰۱۹ با مورد عجیبی از عفو تبرئه شد و با غرور در چند مراسم عمومی مورد استقبال قرار گرفت. نوامبر ۲۰۱۹ ترامپ در مراسمی عمومی حکم خلع درجه‌ی او را نیز بازگرداند. این اقدام و ماجراهای پس از آن به عنوان یک رسوایی بزرگ برای دولت ترامپ محسوب می‌شود.

منبع: مشرق

کلیدواژه: سالگرد شهادت حاج قاسم قیمت سردار حاج قاسم سلیمانی شهید سلیمانی حاج قاسم شهادت حاج قاسم ترور حاج قاسم ترامپ دونالد ترامپ نیویورک تایمز نیویورک تایمز ایران کروگمن خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت ترور سردار سلیمانی ترور شهید سلیمانی ی نیویورک تایمز سلیمانی توسط برای مردم ی آمریکا درباره ی ی مورد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۵۶۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه بایدن برای مقابله با جنبش دانشجویی حامی فلسطین چیست؟

شکل گرفتن جنبش دانشجویی حامی مقاومت فلسطین و معترض به جنایات صهیونیست‌ها در غزه که این روزها فعالیت شدیدی در سراسر آمریکا دارد، زنگ خطری جدی برای آینده بایدن در سال انتخابات ریاست‌جمهوری است. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، دولت آمریکا بخوبی به این مساله واقف است که در پی از دست دادن رای مسلمانان، حالا با سرکوب شدید جنبش‌های دانشجویی به سمت از دست دادن رای جوانان آمریکایی نیز می‌رود. دولت بایدن که این روزها در حال تصمیم‌گیری درباره نوع مواجهه با دونالد ترامپ در عرصه رقابت‌های انتخاباتی است، حالا فرصت را مغتنم شمرده تا با حمایت صد‌درصدی و قاطعانه از رژیم صهیونیستی، رای لابی صهیونیستی و یهودیان آمریکا را برای خود تضمین کند و اجازه ندهد این گروه از رای‌دهندگان به سمت کمپین انتخاباتی ترامپ بروند اما همین اقدام احتمالا باعث ‌شود سبد رای او باز هم در جامعه آمریکایی کوچک‌ و کوچک‌تر شود. 

گسل‌های اجتماعی موجود در جامعه آمریکا - که همواره در تاریخ این کشور وجود داشته - بعد از سال 2016 و روی کار آمدن ترامپ، عمیق و عمیق‌تر شده است و حالا غیر از مساله سیاه و سفید، یک درصد و 99 درصد و لیبرال و محافظه‌کار، گسل اجتماعی جدیدی دهان باز کرده که می‌تواند نتیجه انتخابات را تا حد زیادی دچار تغییر کند. بایدن سال 2020 با این وعده انتخاباتی راهی کاخ سفید شد که از عمق گسل‌های اجتماعی جامعه آمریکا کم و سعی کند دوقطبی سیاسی موجود را تا حد زیادی کاهش دهد اما او همان‌طور که در انجام سایر وعده‌هایش شکست خورد، در این زمینه نیز نه‌تنها شکست خورد که شرایط را بسیار بدتر از قبل ساخت. 

اگرچه ترامپ با صحبت‌های نژادپرستانه و سیاست‌های خود، زمینه فعال شدن گسل‌ها را فراهم کرد اما بایدن آنها را تبدیل به آتشفشان واقعی کرد. از سال 2020،  مساله سیاه و سفید همچنان در جامعه آمریکایی حل‌ نشده باقی مانده است؛ بحران مهاجران همچنان به قوت خود باقی است و مساله شکاف اقتصادی با ولخرجی‌های دولت او در عرصه سیاست خارجی و فرستادن پول مالیات‌دهندگان آمریکایی به اوکراین، اسرائیل و تایوان، هر روز بیشتر از قبل می‌شود. او حالا با حمایت بی‌شرمانه خود از جنایت‌های صهیونیست‌ها در غزه، گسل دیگری را در این جامعه باز کرده و از این می‌ترسد که گدازه‌های آتشفشانی آن تمام جامعه آمریکا را دربر گیرد.

نسل جدید جوانان آمریکا که در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های این کشور مشغول تحصیل بوده و قرار است بزودی در مناصب مدیریتی آن حضور پیدا کند، حالا با دولتی رو‌به‌رو است که به آسانی بسیاری از ارزش‌های این جامعه - که برای به دست آوردنش هزینه زیادی صرف شده است - توسط آن تهدید می‌شود. آزادی بیان در دانشگاه‌ها که در دهه 60 میلادی با جنبش دانشجویان به ثمر نشست و در نهایت منجر به شکل‌گیری اعتراضات بزرگ به جنایات آمریکا در جنگ ویتنام و نقض حقوق بشر در داخل این کشور علیه جامعه سیاهان شد، حالا به راحتی با یک تماس تلفنی از طرف روسای دانشگاه‌ها با پلیس یا گارد ملی زیر سوال می‌رود. معترضان به جنایات صهیونیست‌ها و افراد فعال در جنبش‌های دانشجویی که تا پیش از این در نهایت با اتهاماتی نظیر بستن راه‌ها راهی دادگاه می‌شدند، حالا با اتهام حمایت از تروریسم باید در انتظار حکم‌های سنگین باشند و همان‌طور که در برخی رسانه‌های آمریکایی کم و بیش به آن اشاره می‌شود، فضای سیاسی آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری بایدن، به سمت ایجاد یک «مک‌کارتیسم» جدید برای حذف صدای منتقدان پیش می‌رود. سوالی که هم‌اکنون درباره نتیجه جنبش‌های اخیر وجود دارد این است: آیا جنبش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین، می‌تواند مانند جنبش‌های دانشجویی دهه‌های 60 و 70 میلادی یا حتی جنبش مقابله با آپارتاید در دهه 80 میلادی، نتیجه خاصی با خود به همراه داشته باشد و به تغییر سیاست‌ها در کاخ سفید منجر شود؟ آیا دانشجویانی که یک بار توانستند لوایح حقوق مدنی سیاه‌پوستان و حق رای را در دهه‌های 60 و 70 میلادی در کنگره به تصویب برسانند و رئیس‌جمهور وقت آمریکا را مجبور کنند به جنگ و جنایت در ویتنام پایان دهد، حالا هم می‌توانند اقدامی انقلابی در زمینه صلح‌طلبی و مقابله با آپارتاید در اسرائیل انجام دهند؟ آیا دانشجویانی که زمانی توانستند ادامه جنبش تسخیر وال‌استریت در سال 2011 میلادی را به کمپین انتخاباتی دموکرات‌های پیشرو (از جمله برنی سندرز) در انتخابات 2016 ببرند، می‌توانند هم‌اینک نیز باعث ایجاد موجی جدید در فضای سیاسی واشنگتن شوند؟

نکته مهم در پیروزی‌های قبلی جنبش‌های دانشجویی همراه شدن آنها با سایر جنبش‌های اجتماعی بود؛ جنبش‌هایی نظیر جنبش حقوق مدنی سیاه‌پوستان، جنبش‌های کارگری و... . در شرایط حاضر نیز به نظر می‌رسد جنبش حمایت از مردم فلسطین در شرایطی می‌تواند با پیروزی و تغییر سیاست‌ها همراه باشد که بتواند به جذب سایر جنبش‌های اجتماعی در آمریکا بپردازد. جنبش‌های کارگری، جنبش‌هایی علیه تبعیض نژادی و جنبش قدیمی تسخیر وال‌استریت یا جنبش‌های فعال‌تری چون جنبش‌های زیست‌محیطی، در نهایت با همکاری یکدیگر می‌توانند توجه بخش مهمی از افکار عمومی و سیاستمداران را به موضوع فلسطین و غزه جلب کنند.

البته دولت بایدن نیز درس‌های خاص خود را از تاریخ جنبش‌های مدنی در آمریکا فراگرفته و حالا با راهکارهای جدیدتری به مصاف دانشجویان می‌رود. 

1- سرکوب موقت: نخستین ابزار دولت بایدن که توسط برخی روسای دانشگاه‌ها و فرمانداران مانند گرک ابوت، فرماندار تگزاس نیز تشویق می‌شود، تلاش برای سرکوب موقت جنبش‌های دانشجویی با اعمال خشونت و بازداشت‌های گسترده است. 

آنها تصور می‌کنند درست مانند روزهای ابتدایی جنگ در غزه و جنبش دانشجویی دانشگاه‌های هاروارد، ام‌آی‌تی و پنسیلوانیا که با خشونت سرکوب و روسای دانشگاه‌ها نیز مجبور به استعفا شدند، می‌توانند با ارعاب دانشجویان، آنها را از اعتراض به جنایات صهیونیست‌ها و حمایت دولت بایدن از این جنایات بازدارند. 

2- تعریف اتهامات امنیتی برای معترضان: دومین راهکار دولت بایدن- و البته کنگره آمریکا- تعریف کردن اتهام امنیتی برای معترضان است. این همان راهکاری است که برای متهمان حادثه 6 ژانویه نیز به کار برده و منجر به حکم‌های سنگین برای معترضان به نتایج انتخابات شد. این بار کنگره آمریکا بلافاصله شعار «فلسطین؛ از نهر تا بحر» را شعاری در جهت محو اسرائیل از نقشه دنیا دانست و حامیان این شعار را همراهان تروریسم خطاب کرد. در مرحله بعد این شعار، یک شعار نژادپرستانه خوانده شد و اتهام «ضدیهود» نیز به اتهامات معترضان اضافه شده و اعتراض به صهیونیسم با عنوان اتهام نژادپرستانه «ضدیهود» شناخته شد. حالا در راهپیمایی‌ها و تحصن‌های اعتراضی دانشگاهیان، کسانی که از این نوع شعارها سر دهند، بلافاصله دستگیر شده و باید دید تا مدتی دیگر، دادگاه‌ها چه اتهاماتی را علیه آنها مطرح می‌کنند.

3- پرونده‌سازی برای معترضان: پرونده‌سازی برای معترضان و حامیان آنها و خارج کردن افراد رادیکال از حلقه افراد فعال در عرصه سیاست و کشاندن میانه‌روها به حلقه‌های جامعه سیاسی آمریکا که تاثیر کمتری بر سیاست‌ها دارند، از جمله دیگر راهکارهایی است که دولت بایدن برای سرکوب اعتراضات و کشاندن آن به عرصه‌های دیگر در پیش گرفته است. او گمان می‌کند مانند جنبش تسخیر وال‌استریت و حل شدن این جنبش در کمپین انتخاباتی برنی سندرز در سال 2020، می‌تواند آنها را به سمت ساکت شدن و حل شدن در فضای تمکین از سیاست‌های واشنگتن رهنمون کند. بر همین اساس است که دانشجویان در شرایط فعلی تهدید به محرومیت از تحصیل یا محرومیت از به کارگیری در مشاغل دولتی می‌شوند.

4- فرار از رویارویی با دانشجویان معترض: تاکنون تنها مایک جانسون، رئیس تندرو و جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان به دانشگاه کلمبیا رفته و با دانشجویان معترض روبه‌رو شده است که او هم آنها را تهدید کرده است در صورت ادامه روند اعتراض‌شان، باید با گارد ملی آمریکا روبه‌رو شوند. رسانه‌های آمریکایی اما در مقابل گفته‌اند با توجه به نزدیک شدن فصل جشن‌های فارغ‌التحصیلی در دانشگاه‌های آمریکا که معمولا با حضور عوامل دولتی، از جمله رئیس‌جمهور یا معاون او برگزار می‌شود، دولت بایدن اعلام کرده است امسال بایدن و کاملا هریس حضور کمتری در دانشگاه‌ها خواهند داشت و احتمالا حضور بایدن به بازدیدی اجمالی از یک دانشکده نظامی ختم خواهد شد. 

همه این راهکارها نشان می‌دهد بایدن تلاش دارد این بحران را با کمترین سر و صدا به پایان ببرد و بعد به فکر چاره‌ای جهت گرفتن رای همین دانشجویان در چند ماه آینده باشد. بر همین اساس است که رسانه‌های آمریکایی طی چند روز گذشته تبلیغات وسیعی درباره اجرایی شدن طرح بخشودگی وام‌های دانشجویی توسط دولت بایدن را آغاز کرده‌اند. حالا باید منتظر ماند و دید آیا این اقدامات می‌تواند باعث سرد شدن جنبش دانشجویی نسبت به تحولات اخیر در غزه شود یا عمق جنایت‌های صهیونیست‌ها در فلسطین، جنبش دانشجویی سال 2024 را نیز به صدر جنبش‌های تاثیرگذار در آمریکا بازمی‌گرداند.

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • فیلم| دانشجویان آمریکایی در کدام دانشگاه‌ها تحصن کردند؟ -۲
  • رای‌دهندگان آمریکایی به ترامپ نگاه مثبت‌تری دارند
  • شکست تلاش‌ آمریکا برای گسترش نفوذ در آفریقا
  • برنامه بایدن برای مقابله با جنبش دانشجویی حامی فلسطین چیست؟
  • شکست رسانه‌ای واشنگتن در اعتراضات دانشجویی
  • سلیمانی عملیات‌هایی داشته که هیچ ژنرال آمریکایی نداشته!
  • نیویورک‌تایمز: سیستم پزشکی غزه در آستانه فروپاشی است
  • رایزنی سئول و واشنگتن درباره تقسیم هزینه‌های حضور سربازان آمریکایی
  • مقام سابق موساد: ایران با دور زدن تحریم‌ها ۸۰ میلیارد دلار ذخیره کرد
  • فهرست دانشگاه‌های آمریکایی که تا این لحظه شاهد تحصن و تظاهرات در حمایت از مردم فلسطین بودند